ای نقطه ی عطف رازِ هستی..

پسرم! برای ماها که از قافله ی "ابرار" عقب هستیم یک نکته دلپذیر است و آن چیزی است که به نظر من شاید در ساختن انسان که در صدد خودساختن است، دخیل است:

باید توجه کنیم که منشاء خوشامدِ ما از مدح و ثناها و بدآمدمان از انتقادها و شایعه افکنی ها، حبّ نفس است که بزرگترین دام ابلیس لعین است؛ ماها میل داریم که دیگران ثناگوی ما باشند، گرچه برای ما افعال ناشایسته و خوبیهای خیالی را صد چندان جلوه دهند؛ و درهای انتقاد _گرچه به حق_ برای ما بسته باشد یا بصورت ثناگویی درآید.

از عیب جویی ها، نه برای آن که به ناحق است، افسرده میشویم و از مدحت و ثناها ، نه برای انکه به حق است، فرحناک میگردیم بلکه برای آنکه عیب من است و مدح من نیست، است که در اینجا و آنجا و همه جا حاکم است.

اگر بخواهی صحت این امر را دریابی، اگر امری که از تو صادر میشود، عین آن یا بهتر و والاتر از آن، از دیگری، خصوصا آنها که همپالکی تو هستند، صادر شود و مداحان به مدح او برخیزند، برای تو ناگوار است، و بالاتر آنکه اگر عیوب او را بصورت مداحی درآورند، در این صورت یقین بدان که دست شیطان و نفس بدتر از او در کار است.

پسرم! چه خوب است به خود تلقین کنی و به باور خود بیاوری یک واقعیت را که مدح مداحان و ثنای ثناجویان چه بسا که انسان را به هلاکت برساند و از تهذیب دور و دورتر سازد.
تاثیر سوء ثنای جمیل در نفس آلوده ی ما، مایه ی بدبختی ها و دور افتادگی ها از پیشگاه مقدس حق جلّ و علا برای ما ضعفاءالنفوس خواهد بود و شاید عیب جوییها و شایعه پراکنی ها برای علاج معایب نفسانی ما سودمند باشد که هست همچون عمل جراحی دردناکی که موجب سلامت مریض میشود.

آنانکه با ثناهای خود ما را از جوار حق دور می کنند دوستانی هستند که با دوستی خود به ما دشمنی میکنند و آنان که پندارند با عیب گوئی و فحاشی و شایعه سازی به ما دشمنی می کنند دشمنانی هستند که با عمل خود ما را اگر لایق باشیم اصلاح میکنند و در صورت دشمنی به ما دوستی می نمایند. من و تو اگر این حقیقت را باور کنیم، و حیله های شیطانی و نفسانی بگذارند واقعیات را آنطور که هستند ببینیم، انگاه از مدح مداحان و ثنای ثناجویان آنطور پریشان میشویم که امروز از عیبجوئی دشمنان و شایعه سازی بدخواهان؛ و عیبجوئی را آن گونه استقبال میکنیم که امروز از مداحی ها و یاوه گویی های ثناخواهان.

اگر آز آن چه دکر شد به قلبت برسد، از ناملایمات و دروغ پردازی ها ناراحت نمیشوی و آرامش قلب پیدا میکنی، که ناراحتی ها اکثرا از خودخواهی است. که خداوند همه ی ما را از آن نجات مرحمت فرماید.

"نقطه ی عطف"، نامه ی امام خمینی (ره) به فرزندش حاج سید احمد خمینی.

[هی دورش حلقه زدن: بی نظیر بودی زهرا! چه شعری چه اجرایی چه حال خوشی خانم خانما!

هی حلقه زدن، هی حلقه زدن...

و اون دختر مونده بود، که این همه تمجیدهای زمین زننده رو چطور میتونه گریزی پیدا کنه ازش..]

هی توی گوشم تکرار شد:

وَ کَم من ثناء جمیل لستُ اهلاً لهُ نشَرته...

.

.

#جشن‌علوم‌پایه

برای من سخن از من مگو به دلجویی

مگیر آینه در پیشِ خویش بیزاران...

خدایا، مواظب این دل باش، که خیلی حواس پرت و خطاکاره خدا...

فقیر و خسته به درگاهت آمدم رحمی...