نه آبی نه خاکی ...

نه آبی نه خاکی ...

به آسمان که رسیدند رو به ما گفتند : زمین چقدر حقیر است آی خاکی ها...
نه آبی نه خاکی ...

نه آبی نه خاکی ...

به آسمان که رسیدند رو به ما گفتند : زمین چقدر حقیر است آی خاکی ها...

تک و تنهاتر از آنم که به دادم برسند
آنچنانم که شدم دست به دامان خودم

.

.

.

.

.

.

.

آیا "خودم" وجود داره؟ اگه آدم دست به دامان خودش باشه که خیلی خوبه...

اگه آدم خودش بتونه به خودش کمک کنه که خیلی خوبه...

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد