خوشحالم

ولی نه از اون خوشحالیهای زود گذر.

از اون دسته خوشحالیهای ناشی از درک و رضایتی که ذره ذره لابلای خستگی‌ها و غم‌های اساسی من، جا خوش میکنند.

نه از اون خوشحالیهایی که چهره آدم رو میخندونه.

بلکه از اون خوشحالیهایی که آدم رو به حرکت می‌اندازه.

الهی شکرت.