نه آبی نه خاکی ...

نه آبی نه خاکی ...

به آسمان که رسیدند رو به ما گفتند : زمین چقدر حقیر است آی خاکی ها...
نه آبی نه خاکی ...

نه آبی نه خاکی ...

به آسمان که رسیدند رو به ما گفتند : زمین چقدر حقیر است آی خاکی ها...

میان این همه شعر این یکی برای خودم

برای آخر غمگین ماجرای خودم


سرم غروب به بالای دار خواهد رفت

خدا کند که ببخشد مرا خدای خودم...

.

.

.

.

.

.

.

خدای خسته ها و درمانده ها...

.

.



نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد