نه آبی نه خاکی ...

نه آبی نه خاکی ...

به آسمان که رسیدند رو به ما گفتند : زمین چقدر حقیر است آی خاکی ها...
نه آبی نه خاکی ...

نه آبی نه خاکی ...

به آسمان که رسیدند رو به ما گفتند : زمین چقدر حقیر است آی خاکی ها...

نمکدان شکسته

نامت را که بر زبان اوردم

غروری در رگ هایم جریان یافت

نام  تو شبیه موسیقی،

شبیه طبل و سنج، 

شبیه آوایی ست که در فضا منعکس میشود

و می ماند

و می ماند

و می ماند...


نام تو

معنای وجود مرا به یاد می آورد

و معنای وجود هر انسانی را.

نام تو

پر است از

طول موج های بلند نامرئی،

گرم،

گرم تر از تمام سرخی ها...


نامت را میبرم حسین

فما احلی اسمائکم*

وه که چقدر نامهای شما شیرین است.





*پاورقی : زیارت جامعه کبیره

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد