دلت را بتکان...

غصه هایت که ریخت ، تو هم همه را فراموش کن

دلت را بتکان

اشتباه هایت وقتی افتاد روی زمین

بگذار همان جا بماند

فقط از لابلای اشتباه هایت ، یک تجربه را بیرون بکش

قاب کن و بزن به دیوار دلت...

دلت را محکم تر اگر بتکانی

تمام کینه هایت هم می ریزد

و تمام آن غم های بزرگ

و همه حسرت هایت...

حالا آرام تر ، آرام تر بتکان

تا خاطره هایت نیفتد

تلخ یا شیرین ، چه تفاوتی دارد؟

خاطره ، خاطره است

باید باشد ، باید بماند...

کافی است؟

نه ، هنوز دلت خاک دارد

یک تکان دیگر بس است

تکاندی؟

دلت را ببین

چقدر تمیز شد... دلت سبک شد؟